Zgodnie z obiecankami postaram się wtajemniczyć wszystkich cierpliwych w meandry funkcjonowania naszej szkoły, jak i w mniej zawiłe, ale jakże skuteczne sposoby  ukończenia jej, ale po kolei....




         Jest takie miejsce na Roztoczu, pewnie Środkowym, gdzie krzyżują się drogi nie tylko pędzących aut, ale i drogi wielu młodych ludzi, dla których jest to być może "ostatnia szkoła przed zakrętem" ... życiowym!!!  /Żwirki i Wigury, Aleja Sportowa, Ordynacka i ..../



            Zgrabnie wyrasta tu wśród zieleni i to prosto z ziemi wielokondygancyjny i miejscami okratowany budynek w początkowych zamiarach mający być i będący, czas jakiś temu, internatem... w innym ustroju to było



            Skromy szyld skrywa, dobrze zorganizowaną i sprawnie zarządzaną, placówkę oświatową, zatrudniającą najliczniejsze, nie tylko w Tomaszowie ale i okolicy, doświadczone i wyselekcjonowane, niczym holenderskie sadzonki, grono pedagogiczne.



           Szkoła, chwilami licząca ponad 50 klas, wymaga licznej kadry pedagogicznej. Tutaj, prawie całe grono, na wspólnym zdjęciu przed uroczystościami 60-lecia szkoły.



         Pod zmieniającą się regularnie, jak to w Polsce, nazwą, funkcjonujemy od wielu lat, zapewniając różnorakie kierunki kształcenia, jak i współczesne metody zdobywania tegoż.
      W  tle jestem i ja, "rekompensując"  sobie nieobecność na wcześniejszej fotografii.



          Już od wejścia, nie jednego, ogarnia przemożna myśl żeby jednak prosto podążać do celu... a nie "motać" się, kiedy..."jak byś się nie obrócił, d.... i tak z tyłu"!!!




           Każdy przejaw parcia do wiedzy nie zostaje tu bez odpowiedzi i nawet ciche i skrywane skamlenie jest w stanie przerwać, na sekundę, drogocenny czas nauczyciela, by ów wyciągnął ku złaknionemu oświecenia, swą pomocną dłoń...



         Nie od dzisiaj wiadomo, jak bardzo pokrętne potrafią być drogi, nie tylko młodego człowieka, do pełngo wykształcenia ale i...do szczęścia, jakby zaniedbywanego aktualnie w pogoni za wymienialnymi środkami płatniczymi, na ten czas!!!



          Mimo patrona szkoły, dzielnie stojącego na straży wykształcenia, immanentnie związanego ze  świadomym poruszaniem się we współczesnym świecie, nie u wszystkich starania szkoły  i "zarzynanie się" kadry pedagogicznej, powodują takie "wyostrzenie wzroku" by na początek odczytać i zrozumieć ...wiszące motto.




         Nawet "ostatni dzwonek" jest dobry by zrozumieć istotę "inwestowania w siebie" - teraz, by - później żyć z podniesionym czołem, nie marudząc przy każdej okazji, jak to innym jest lepiej...

 

          Niech otwarte drzwi i to malutkie "światełko w tunelu" prowadzi i rozświetla nasze, ciemniejące od lenistwa horyzonty, by to co osiągneliśmy, w dużej mierze zawdzięczać sobie a nie liczyć "na drapane"... "szóstkę" w totka lub teleturniej np. marki "Idiol"!